آنامرادنژاد، رحیم‌بردی؛ نیکپور، عامر؛ حسینی، سیده زهره (۱۳۹۷). تحلیل کالبدی فضایی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند شهری (مطالعه موردی شهر بابل). پژوهش و برنامهریزی شهری، ۹ (۳۴)، ۶۷-۸۹.
انصاری، میترا؛ شریعت‌پناهی، مجیدولی؛ ملک‌حسینی، عباس؛ مدیری، مهدی (۱۴۰۰). مدل‌یابی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری اصول رشد هوشمند در شهر ملایر. برنامهریزی و آمایش فضا، ۲۵ (۲)، ۱۲۳-۱۴۷.
درویشی، یوسف؛ موغلی، مرضیه (۱۳۹۹). واپایش مؤلفه‌های رشد هوشمند شهری در رویکرد توسعه پایدار شهری با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره (مطالعه موردی شهر اردبیل). نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، ۱۲(۴۸)، ۳۸۵-۳۶۹.
رحیمی، محمد؛ قیاسی، سمیرا؛ امیریان، سهراب (۱۳۹۶). ارزیابی شاخص‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از مدل تحلیل عاملی (مطالعه موردی منطقه یک شهر شیراز). نشریه جغرافیا، ۱۵(۵۵)، ۲۵۳-۲۶۶.
روستایی، شهریور؛ پورمحمدی، محمدرضا؛ قنبری، حکیمه (۱۳۹۶). بررسی نقش ساختاری حکمروایی خوب شهری در ایجاد شهرهای هوشمند (مطالعه موردی شهرداری تبریز). برنامهریزی شهری، ۸ (۳۱)، ۱۲۳-۱۴۶.
زیاری، کرامت‌اله؛ جان بابازاده، محمدحسین (1388). دیدگاهها و نظریات شهرسالم شهرداریها. 9 (95)، 145-161.
سازمان حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی یاسوج (۱۳۹۹). طرح توسعه شهر یاسوج.
شمس، مجید؛ محمدی، محمدعلی (۱۳۹۶). تحلیلی بر نابرابری‌های فضایی - کالبدی و تأثیر آن بر رضایتمندی ساکنان (مطالعه موردی سکونتگاه‌های غیررسمی شهر همدان کوی ولیعصر). نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، ۱۰ (۱)، ۱۰۹-۱۲۴.
عبدالهی، علی‌اصغر؛ فتاحی، مژگان (۱۳۹۶). سنجش شاخص‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از تکنیک الکتره (مطالعه موردی مناطق شهر کرمان). برنامهریزی و آمایش فضا، ۲۱ (۲)، ۴۵-۶۰.
عبدالی، ابراهیم؛ کلانتری خلیل‌آباد، حسین؛ پیوسته‌گر، یعقوب (۱۳۹۸). تحلیل فضایی - کالبدی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند شهری (نمونه موردی شهر یاسوج). دانش شهرسازی، ۲ (۳)، ۸۳-۹۷.
عرفانیان ستاریان، مریم (۱۳۹۲). بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده با رویکرد شهر هوشمند. اولین همایش ملی جغرافیا شهرسازی و توسعه پایدار. تهران،https://civilica.com/doc/265792
عزیزپور، ملکه؛ اسمعیل پور، نجما (۱۳۸۸). رشد افقی سریع شهر یزد و تأثیر آن بر سفرهای شهری در محدوده مرکز و پیرامون این شهر. جغرافیا و برنامهریزی شهری، ۱۴ (۳۰)، ۱۸۵-۲۰۹.
فردوسی، سجاد؛ شکری فیروزجاه، پری (۱۳۹۴). تحلیل فضایی کالبدی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند (مطالعه موردی نواحی شهری شاهرود). پژوهش و برنامهریزی شهری، ۱۲ (۲۲)، ۱۰۱-۱۲۲.
محمودزاده، حسن؛ عابدینی ایرانق، رویا (۱۳۹۸). تلفیق اصول رشد هوشمند و استراتژی توسعه میان افزا در شناسایی ظرفیت‌های کالبدی توسعه درونی شهر (مطالعه موردی منطقه سه تبریز). جغرافیا و توسعه، ۱۷ (۵۶)، ۵۷-۷۲.
مشکینی، ابوالفضل؛ مهدنژاد، حافظ؛ پرهیز، فریاد (۱۳۹۲). الگوهای فرانو گرایی در برنامهریزی شهری. تهران: امید انقلاب.
مؤمنی، سمانه؛ ملک حسینی، عباس (۱۴۰۰). ﺗﺤﻠﯿﻞ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯿﺰان تأثیرگذاری شاخص‌های رﺷﺪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی اراک. نگرش‌های ﻧﻮ در ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ، ۳۱ (۲۲)، ۷۷-۸۸.
)