اسماعیلیساری، عباس (1382). آلایندهها، بهداشت و استاندارد در محیط‌زیست. تهران: نقش مهر.
آقاشریعتمداری، زهرا (1400). تأثیر همه‌گیری 19- COVID بر غلظت آلایندههای هوا در دوران قرنطینه در تهران، ایران. اقلیم شهری، 38(100882)،11-1.
برومندی، پریا؛ کاراجا، فرهات؛ نیکفال، امیرحسین؛ جهانبخشی، علی؛ تمجیدی، مهسا؛ ریول کیم، جونگ (1399). تاثیر رخداد 19- COVID بر کیفیت هوای ایران. بررسی کیفیت هوا و آئروسل، 20(8)، 1804-1793.
رجبی، فاطمه، خداپرست، یونس، رضایی، صادق، نریمانی، سینا، سروش، سیما (1399). آثار شیوع ویروس کرونا بر کسبوکار و رفاه خانوارها، سیاستهای حمایتی در ایران و جهان. تهران: معاونت امور اقتصادی و برنامهریزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
رئیسپور، کوهزاد (1399). برآورد ماهوارهای بخار آب قابل بارش (PWV) در جو ایران و تحلیل همبستگی مکانی آن با فراسنجهای آبوهواشناختی. تحقیقات آب و خاک ایران (علوم کشاورزی ایران)، 51(10) ، 2557-2543.
سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور (1392). سالنامة آماری ایران. تهران: انتشارات سازمان مدیریت و برنامهریزی.
صدرائی، امیرحسین؛ خانمحمدی، مجتبی؛ فراقیعلیشاه، میلاد (1399). تاثیر شیوع ویروس ۱۹ COVID-بر کیفیت هوا بررسی آلاینده دی‌اکسید نیتروژن (مناطق مطالعاتی: ایران، تهران. ترکیه، استانبول. آلمان، برلین. انگلستان، لندن). اولین کنفرانس بینالمللی و دومین کنفرانس ملی فناوریها و کاربردهای نوین ژئوماتیک، تبریز. https://civilica.com/doc/1249673.
فرجزاده، منوچهر؛ باغبانان، پرستو (1397). مدیریت مخاطرات آبوهوایی. تهران: نشر انتخاب.
)