آذر، علی؛ حسین زاده دلیر، کریم (1387). ساماندهی و به سازی محلاّت سنّتی با استفاده از رویکرد شهرسازی جدید. جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، 11 (2)، 117-146.
ابراهیم زاده، عیسی؛ قادرمرزی، جمیل (1396). ارزیابی کمّی و کیفی کاربری اراضی شهری با تأکید بر پایداری کاربری مسکونی نمونة موردی: شهر دهگلان در استان کردستان. آمایش محیط، 10 (88)، 1-27.
اسمعیل پور، نجما؛ کارآموز، الهام؛ فخارزاده، زهرا (1394). ارزیابی اختلاط کاربری در فضای شهری خیابان و راهکارهای ارتقای آن (مورد نمونه: خیابان کاشانی در بافت میانی شهر یزد). تحقیقات جغرافیایی، 30 (3)، 1-24.
بحرینی، حسین؛ ایزدی، محمدحسین (1393). رویکردها و سیاستهای نوسازی شهری. مطالعات شهری، 3 (9)، 17-30.
پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامتالله؛ ابدالی، یعقوب؛ الله قلیپور کهرالانی، سارا (1398). تحلیل معیارهای تابآوری در بافت فرسوده شهری دربرابر زلزله با تأکید بر تابآوری کالبدی (مورد: منطقه 10 شهرداری تهران). پژوهش و برنامه ریزی شهری، 10 (36)، 1-20.
تیبالدز، فرانسیس (1387). شهرسازی شهروندگرا (ارتقای عرصه های همگانی در شهرها و محیطهای شهری). مترجم: محمد احمدی نژاد. اصفهان: خاک.
جمعه‌پور، محمود؛ نجفی، غلامرضا؛ شفیعا، سعید (1391). بررسی رابطة تراکم و پایداری اجتماعی در مناطق شهرداری تهران. جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 23 (4)، 185-200.
جیکوبز، جین (1388). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. مترجمین: حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی. تهران: دانشگاه تهران.
حسن زاده، مهرنوش؛ سلطان زاده، حسین (1395). طبقهبندی راهبردهای برنامه ریزی بازآفرینی براساس سطح پایداری بافتهای تاریخی. شهر ایرانی - اسلامی، 6 (23)، 19-29.
سازمان نوسازی شهر تهران (1395). سند جامع توسعة محلاّت منطقة هجده شهرداری تهران. تهران.
سلمانیمقدم، محمد؛ خدابندهلو، حسن؛ درودینیا، عباس؛ میرواحدی، نگین سادات (1397). ارزیابی کاربری اراضی شهری با رویکرد عدالت فضایی (مطالعة موردی: شهر زنجان). مطالعات برنامه ریزی سکونت گاههای انسانی، 13(2)، 445 -464.
سلیمانی، محمد؛ فرجام، رسول؛ زنگانه، احمد (1394). توسعه ترکیبی کاربریهای شهری از نظریه تا اجرا. تهران: جهاد دانشگاهی واحد دانشگاه خوارزمی.
علیاکبری، اسماعیل (1396). توسعة درونی: ظرفیتها و ضرورتهای مدیریت رشد و بازآرایی فضایی کلانشهر تهران. تحقیقات جغرافیایی، 15(53)، 55-72.
فرجام، رسول (1392). تحلیل فضایی توسعة ترکیبی کاربریها و زوال بخش مرکزی شهر: (مورد پژوهش: کلان شهر شیراز). پایاننامة دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، تهران: دانشگاه خوارزمی.
قربانی، رسول؛ ترکمننیا، نعیمه (1394). بررسی تطبیقی نقش کاربری ترکیبی بر تولید سفر در محلاّت شهری. جغرافیا و توسعة فضای شهری، 2 (1)، 81-92.
گافرن، پ؛ هویسمان، گی؛ اسکالا، فرانتس (1390). بوم شهر. مترجم: نفیسه مرصوصی. تهران: نشر فضا.
لینچ، کوین (1376). تئوری شکل خوب شهر. مترجم: سید حسین بحرینی. تهران: دانشگاه تهران.
مرکز آمار ایران (1395). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. تهران.
نیکپور، عامر (1390). شهر فشرده، تئوری درمقابل عمل. پایان نامة دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری. تهران: دانشگاه تهران.
وحیدی، گلدیس (1387). راهکارهای اجرایی اختلاط کاربریها. شهرنگار، 8 (48)، 23-28.
ویلیامز، کتی؛ برتون، الیزابت و جنکز، مایک (1389). دستیابی به شکل پایدار شهری. مترجم: واراز مرادی مسیحی. تهران: پردازش و برنامه ریزی شهری.
یعقوبی، مهدی؛ شمس، مجید (1398).بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد توسعة پایدار مطالعة موردی شهر ایلام. شهر پایدار، 2 (1)، 63-77.
)