شیوع بیماری «کوید 19» درنتیجة انتقال کروناویروس جهان را بهلرزه درآورده است. بهنظر میرسد موج این لرزشها در کشور ما، با ورود نابههنگام آن در بهمنماه سال 1398 دامنة بیشتری داشته باشد و اختلال در ارکان سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه رو به افزایش باشد. در هرحال، این ویروس بههمّت مردم ایران از پای درخواهد آمد، ولی در این شرایط حسّاس، تاریخ متعالیترین سپاسهای خود را متوجّه فرزندانی خواهد کرد که صادقانه خروج از بحران را با کمترین آسیبهای ممکن هموار ساخته باشند؛ در این راستا دانشگاهها و مؤسّسات جغرافیایی جهان میکوشند تا در کنار علوم پزشکی، سهم قابل توجّهی را در این آزمون علمی و عملی داشته باشند: دانشگاه جان هاپکینز سامانههایی مانند Waze یا Google Map را در حوزۀ علم GIS بهکار گرفته است تا وبگاهی را برای ردیابی ویرویس کرونا طرّاحی کند. دانشگاه واشنگتن و جورجیا ابزار ردیابی را در اختیار عموم قرار میدهند، ESRI وبگاهی راهاندازی کرده است که دستورالعملهای آموزشی و ترسیم نقشة این ویروس در آن درج شده است، انجمن جغرافیای سلطنتی انگلستان به جنبههای جغرافیایی انسانی کروناویروس میپردازد. جدیدترین مقالهای که در 21 اسفندماه 1398 در نشریة بینالمللی جغرافیای پزشکی بهچاپ رسید، نشان میدهد که آنها درپی چگونگی استفاده از فنّاوریهای GIS برای مبارزة جهانی علیه شیوع این بیماری واگیر هستند. آنها با علم به ضرورت پایش و پاسخ اپیدمیک مؤثّر و بهموقع درصدد هستند تا بهصورت برخط همزمان یا کمابیش همزمان، موارد بیماری و واکنش رسانههای اجتماعی به گسترش بیماری را ثبت کنند، مسیرهای فوق انتشارگر و تماسهای فضایی و زمانی جمعیّت را ردیابی و ترسیم کنند و با توجّه به دادههای حرکت جمعیّت، به رسم نقشة پیشبینی ریسک بپردازند. اینک نشریة جغرافیا و پایداری محیط از جامعة جغرافیایی ایران دعوت میکند تا افزون بر تمرکز پژوهشهای خود بر ابعاد مختلف ناپایداری محیطی ناشی از اثرات این ویروس، بههمراه سایر علوم در مدیریت بحران و تعادلسازی سریع جامعه از توانهای خود بهره گیرند و در این راستا به وزارت محترم علوم پیشنهاد میکند با آگاهی از اینکه تنها راه مقابله با این بیماری، پرهیز از آلودگی و جلوگیری از انتشار بوده و متخصّصین جغرافیا در هردو مورد مهارت و تخصّص کافی دارند، با اختصاص مرکزی برای دریافت برخطّ اطّلاعات افراد مبتلا که از پرسشنامههای تهیهشدة متخصّصین جغرافیا بهدست خواهد آمد، به دولت یاری رساند تا مدیریت بحران را با آرامش و منطق و بهشکل علمی پیش ببرد. ازآنجاکه جغرافیدانان به انواع مدلهای انتشار تسلّط دارند و از دیگرسو اطّلاعات کافی دربارۀ وضعیّت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهرها و نواحی شهری را دارند، میتوانند وضعیّت انتشار بیماری را پایش کنند، آن را مدلسازی نموده و با مشورت بهموقع با متخصّصین اقتصاد، جامعهشناسی و روانشناسی، راهکارهای کنترل بیماری و خطّمشیهای کنترلی را با توجّه به ویژگیهای جغرافیایی هر محل ارائه دهند.