آزادگان گنزق، محسن؛ رنجبر، محسن؛ استعلاجی، علیرضا (1397).کاربست شهرسازی بیوفیلیک در ایران؛ نمونه موردی کلانشهر تهران،
کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران، تهران.
https: //civilica.com/doc/847922
برادران مطیع، محمدرضا؛ یگانه، منصور؛ بمانیان، محمدرضا (1401). اثر طبیعت و طراحی منظر بیوفیلیک در ارتقای سلامت روانی شهروندان،
دومین کنفرانس بینالمللی معماری، عمران، شهرسازی، محیطزیست و افقهای هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب، تبریز.
https: //civilica.com/doc/1614622/
تقیپور، محمدرضا؛ تشکری جهرمی، محمد؛ پرهیزگار، احسان (1401). افزایش تابآوری شهری با رویکرد شهر بیوفیلیک (نمونه موردی شهر شیراز)،
دومین کنفرانس بینالمللی معماری و شهرسازی طراحی پایدار و فراگیر برای همگان، شیراز.
https: //civilica.com/doc/1691193
رضایی سرابی، زهره؛ صادقی، یداله؛ شیخ اعظمی، علی (1397). آزمون اعتبار مدل مفهومی نقش شهرسازی بیوفیلیک در سلامت روانی شهروندان در ایران،
کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران، تهران.
https: //civilica.com/doc/847904
زیاری، کرامتا...؛ ضرغامفرد، مسلم؛ خادمی، امیرحسین (1395). برنامهریزی شهری با رویکرد بیوفیلیک (شهر طبیعتمحور)، آراد کتاب
ضیایی، محمود؛ دلشاد، علی؛ تقوی فرد، محمدتقی؛ تاجزادهنمین، ابوالفضل (1399). چارچوب مفهومی هوشمندی مقصدهای گردشگری شهری با رویکرد فراترکیب.
گردشگری و توسعه،
9(1)، 188-213.
doi: 10.22034/jtd.2020.207941.1873
عسکری، فرزانه؛ دهقانی، مرضیه (1401)، شناسایی عوامل تأثیرگذار بر روش تدریس معکوس در نظام آموزش عالی بر اساس
رویکرد فراترکیب. پژوهشهای برنامه درسی، 12(2)، 1-27. doi: 10.22099/jcr.2023.6954
قربانیپارام، محمدرضا؛ میانهرو، محمدرضا؛ درویشی، مهدی؛ فلاحی، مجید؛ شاهحسینی، رضا (1401). بررسی روند نظریه شهرسازی بیوفیلیک و اثرات آن در آرامش و امنیت محیطی شهرها،
نشریه دانش انتظامی چهارمحالوبختیاری،
10(38)، 15-36.
doi: 32/chb.2022.1265875.1127
مبینی دهکردی، علی؛ کشتکارهرانکی، مهران (1395). فراترکیب مدلهای نوآوری اجتماعی.
برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی،
7(26)، 101-138.
doi: 10.22054/qjsd.2016.4888
نیکبین، مهنا؛ ضرغام بروجنی، حمید؛ صالحیامیری، سید رضا؛ محمدخانی، کامران؛ غفاری، فرهاد (1398). مدل مفهومی توسعه پایدار گردشگری فرهنگی با رویکرد فراترکیب.
مطالعات اجتماعی گردشگری،
7(14)، 73-102.
http: //journalitor.ir/Article/ 35738