بیشترین میزان فرسایش و تولید رسوب حوزهی آبخیز تلخهرود مربوط به سازند‌های مارنی آن است. در پژوهش پیش رو تأثیر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی نمونه‌های مارن در پیدایش فرسایش شیاری، خندقی، توده‌ای و هزاردره‌ای مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور در واحدهای یکسان مارنی (از لحاظ ویژگی‌های درصد شیب، جهت شیب، ارتفاع و میزان پوشش گیاهی) از مارن‌های با اشکال مختلف فرسایش نمونه‌گیری شد و ویژگی‌های pH، هدایت الکتریکی، کربن آلی، سدیم، پتاسیم، کلر، کلسیم همراه با منیزیم، ظرفیت تبادل کاتیونی، نسبت سدیم قابل جذب (SAR)، گچ، آهک، درصد شن، سیلت و رس، نفوذ‌پذیری و پایداری خاکدانه‌های آنها تعیین شد. سپس داده‌های بهدستآمده مورد تجزیه و تحلیل واریانس و مقایسهی میانگین‌ها قرارگرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که از بین ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی اندازه‌گیری‌شده، pH، درصد گچ و درصد شن نمونه‌ها، اختلاف معنا‌دار در بین اشکال مختلف فرسایش داشتند. بیشترین میزان pH در فرسایش توده‌ای و برای درصد شن و گچ در فرسایش خندقی مشاهده شد. کمترین مقادیر این سه ویژگی نیز در فرسایش بدلند وجود داشته است.
)