An Analysis on Tendency Components on Strategic Approach in the Process of Urban Planning in Iran

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

Abstract
Strategic approach is a new approach to urban planning theory that has replaced approaches such as Centralized and systematic planning in the early seventies of the twentieth century. Cycle approach, process and partnership, as an appropriate model, can replace centralized approach to comprehensive planning features uncompromising and unrealistic used in developing countries, including our country. A collection of study library and reference documents relevant original research were used. Moreover, experts’ points of view were applied to evaluate the research of survey questionnaires and interviews. It is worth noting that some surveys were in writing format (using email), while some were done in person. After the polls and editing them, different opinions were categorized and analyzed. Furthermore, one sample T and linear regression analysis and logarithmic are used to analyze the data statistically. The research findings reveal that Attitude - Knowledge Factors based on expert opinion is obtained due to the low base for its difference from the average trend toward greater priority to strategic planning and secondly, the fourth component of the attitude - knowledge, normative - behavior, communication and formal - institutional significant affect the process of change and acceptance of Iran's strategic approach directly in urban planning.
Extended Abstract
1-Introduction
Urbanization and the subsequent problems of urbanization emphasize the attention to strategy and useful remedy more than before in order to improve the lives of citizens. In this regard, urban master plan was presented to promote urban conditions, control urban development, economic and social trends in different parts of the synchronization system, according to Environmental Quality and spheres of influence based on understanding the natural, social, economic cities. Unfortunately, this plan has not been successful in achieving their goals, for the initial patterns of these projects is understanding the patterns and experiences of other countries. Although these designs with the technical preparations have been prepared, and the positive effects of zoning and building rules, regulations and the improvement of urban life, they could not achieve the goals due to various reasons. As existing studies suggest, comprehensive plans have achieved less than 60% of their goals in most of the cities.
In this regard, accompanied by the shortcomings and problems caused by urban development plan based on a holistic approach and focus, organization and management entities also face  problems in decision making process. Studying the basic principles of management with respect to the barriers to changes, it can be deduced that changes to improve performance management organizations at every level needs to identify obstacles and routes. However, by extending this concept to cities and urban management, as influential organizations in the management and urban planning, major obstacles can be seen, especially in Third World cities.
Besides, according to the needs and issues in our country, not only in the planning of urban development but also in management, there is a need for serious changes to concede interested transition to flexible approaches, and strategic partnerships.  Strategic approach is a new approach to urban planning theory that has replaced the approaches such as Centralized and systematic planning in the early seventies of the twentieth century. Cycle approach, process and partnership as an appropriate model can replaced centralized approach to comprehensive planning features uncompromising and unrealistic used in developing countries, including our country.
2-Materials and Methods
The required data and information were collected in two ways, including measuring and library survey. The survey questionnaire was used, too. Analytical data from the ideas of 30 experts related to the field of study were collected. Besides the statistical models are used to analyze the data obtained from single-sample T (One T sample test) and linear regression analysis (Linear. R) and logarithmic (Logarithmic. R).
3-Results and Discussion
 The results show that institutional measures to do the strategic planning and management (mean- 0/71505), degree of connectivity (with mean- 0/822), the norms and behaviors (with a mean difference of- 0/93548), and the standard of knowledge - attitude (with mean1 /14516) effective strategic planning role, which according to it can contribute to sustainable urban development. However, today we see that in developed countries, the strategic plan has been replaced by the comprehensive plan. Such an approach is needed to overcome the obstacles to reach this bottom-up participatory approach.
4-Conclusion
  The research findings signify the attitude - knowledge factors based on expert opinion obtained due to the low base for its difference from the average trend toward greater priority to strategic planning and secondly, the fourth component of the attitude - knowledge, normative - behavior, communication and formal - institutional significant effect directly on the process of change and acceptance of Iran's strategic approach in urban planning.

Keywords


اطهاری، کمال (1375) بحران اندیشه در شهرسازی معاصر ایران، معماری و شهرسازی، 8 (31-32)، صص. 21-12.
امکچی، حمیده (1382) برنامه‌ریزی شهری در چالش جهانی، شهرساز، 1 (1)، صص. 51-42.
برایسون، جان. ام (1369) فرایند برنامه­ریزی استراتژیک برای سازمان‌های دولتی و غیرانتفاعی، ترجمة عباس منوریان، جلد 1، مرکز آموزش مدیریت دولتی، تهران.
برک­پور، ناصر (1389) مدیریت و حکمروایی شهری، انتشارات دانشگاه هنر تهران، تهران.
پوراحمد، احمد؛ حاتمی­نژاد، حسین؛ حسینی، سید هادی (1385) آسیب‌شناسی طرح‌های توسعة شهری در کشور، پژوهش­های جغرافیایی، 38 (58)، صص. 180-167.
پیرزاده، حسین (1387) اصلاح نظام مدیریت توسعة شهری در ایران، انتشارات وزارت راه و شهرسازی، تهران.
تقوایی، مسعود؛ موسوی، میرنجف (1386) ارزیابی میزان تحقّق‌پذیری طرح هادی شهر مهریز، تحقیقات جغرافیایی، 23 (3 (پیاپی 86))، صص. 80 -63.
حاتمی­نژاد، حسین؛ فرجی ملایی، امین (1390) امکان‌سنجی اجرای طرح‌های استراتژی توسعة شهری CDS در ایران، مطالعات و پژوهش­های شهری و منطقه‌ای، 3 (8)، صص. 77-55.
حبیبی، سید محسن (1385) از شار تا شهر، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ هشتم.
حسین­زاده دلیر، کریم؛ پورمحمدی، محمد رضا؛ سلطانی، رضا (1387) طرح‌های شهری ایران از قلمرو تهیّه تا واقعیّت اجرای آن مطالعة موردی: طرح جامع تبریز، مجلّة جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، 3 (11)، صص. 223-209.
رفیعیان، مجتبی؛ حسین پور، سید علی (1390) سیاست‌های مدیریت شهری در کشورهای مختلف، چاپ اوّل، انتشارات طهان، تهران.
رهنما، محمدرحیم؛ مافی، عزت‌الله؛ اسدی، روح‌الله؛ سلیمی،­ محمود (1391) گذر از برنامه­ریزی جامع به برنامه­ریزی استراتژیک (نمونة موردی: شهر بانه)، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 2 (8)، صص. 54-39.
رهنمایی، محمدتقی؛ شاه‌حسینی، پروانه (1386) فرایند برنامه­ریزی شهری در ایران، چاپ چهارم، انتشارات سمت، تهران.
سعیدنیا، احمد (1379) تجدید نظر در تعاریف، مفاهیم و محتوای طرح‌های توسعة شهری، مرکز تحقیقات و مطالعات شهرسازی و معماری ایران. تهران
شیعه، اسماعیل (1385) مقدّمه­ای بر مبنای برنامه­ریزی شهری، چاپ هفدهم، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.
ضرابی، اصغر؛ قنبری، محمد (1389) شهر سالم، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻت دوّﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻣﻠّﻲ شهر سالم، کد 75، سبزوار.
غمامی، مجید (1371) بررسی و نقد اجمالی طرح‌های جامع شهری، آبادی، 2 (7)، صص. 44-32.
فاینشتاین، سوزان (1389) نظریّه­های برنامه­ریزی شهری در قرن بیستم، ترجمة عارف اقوامی­مقدّم، انتشارات بهمن برنا، تهران.
فیروزی، محمد علی؛ سجادیان، ناهید؛ علیزاده، هادی (1395) اولویّت‌سنجی کاربست معیارهای نظریّة برنامه‌ریزی غیر اقلیدسی جان فریدمن در برنامه‌ریزی شهری ایران، فضای جغرافیایی، 16 (53)، صص. 21-1.
قدرتی، مصطفی (1381) ارزیابی طرح جامع شهر شیروان با تأکید بر ابعاد کالبدی - فضائی آن، رسالة کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، استاد راهنما: سیمین تولایی، دانشگاه تربیت‌معلم تهران، تهران.
مرادی مسیحی، واراز (1384) برنامه­ریزی استراتژیک و کاربرد آن در شهرسازی ایران، نمونة موردی کلانشهر تهران، انتشارات پردازش و برنامه­ریزی شهری، وابسته به شهرداری تهران.
مهدیزاده، جواد (1382)امکانات و محدودیت‌های کاربرد برنامه­ریزی راهبردی در ایران، مدیریت شهری، 4 (14)، صص. 55-48.
مهدیزاده، جواد (1385) برنامه­ریزی راهبردی توسعة شهری، تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران، چاپ سوّم، انتشارات پیام سیماگران، تهران.
Friedmann, J. (1998) The New Political Economy of Planning: The Rise of Civil Society, In J. Friedmann (Ed), Cities for Citizens: Planning and the Rise of Civil Society in a Global Age,3 (5), pp. 19–35.
OECD. Donor (2008) Approaches to Governance Assessments, DAC Network on Governance, June (final draft), pp. 17.
UN (2009) Draft Guidelines on Decentralization and the Strengthening of Local Authorities, 2, pp. 16.
World Bank (2000) Cities in Transition: A Strategic View of Urban and Local Government Issues. Infrastructure Group, Urban Development, Washington, DC: World Bank, pp. 29.