TY - JOUR ID - 827 TI - ارزیابی رابطه بین پایداری مناطق روستایی و توسعه گردشگری روستایی با تعدیل‎گری درک مردم بومی در روستای قلات شیراز JO - جغرافیا و پایداری محیط JA - GES LA - fa SN - 2322-3197 AU - نجاررزاده, محمد AU - نعمت الهی, مجید AU - بلوچی, حسین AD - استادیار جامعه‌شناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران AD - کارشناس ارشد مدیریت گردشگری گرایش بازاریابی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران AD - دانشجوی دکتری مدیریت بازاریابی بین‌الملل، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 7 IS - 3 SP - 97 EP - 115 KW - تعدیل‎گری KW - پایداری KW - کمترین مربعات جزئی DO - N2 - همواره مردم بومی مناطق روستایی، نقش بسیار مهمّی در تصمیم‌گیری‌های توسعة گردشگری روستایی دارند؛ به گونه‌ای که به عنوان یکی از اصول توسعة پایدار گردشگری شناخته می‌شوند؛ بنابراین، درک مردم بومی نسبت به توسعة گردشگری روستایی به مدیران و سیاست‌گذاران گردشگری در تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطة بین پایداری مناطق روستایی و توسعة گردشگری روستایی با تعدیل‎گری درک مردم بومی است. جامعة آماری پژوهش، مردم محلّی منطقة قلات شیراز است. بدین منظور، نمونه‌ای برابر با 385 نفر بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه‎گیری در دسترس انتخاب شد. داده‎ها با استفاده از پرسش‎نامه گرد‎آوری شد. پایایی پرسش‎نامه با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی مرکب و روایی آن با استفاده از روایی هم‌گرا و واگرا مورد سنجش قرار گرفت. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، از رویکرد کمترین مربعات جزئی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد بدون در نظر گرفتن درک مردم بومی به عنوان متغیّر تعدیل‎گر، پایداری عمومی منطقه رابطة مثبت و معنی‌داری با توسعة گردشگری روستایی دارد و رابطة معنی‌دار همة ابعاد پایداری با توسعة گردشگری روستایی تأیید شده است؛ ولی با ورود متغیّر درک مردم بومی به مدل ساختاری، از لحاظ اقتصادی دیدگاه مردم محلّی نسبت به توسعة گردشگری مثبت نبوده است. از نگاه مردم بومی، جنبه‌های مثبت اقتصادی گردشگری قابل توجّه نبوده و آثار منفی محیطی منطقة قلات با ورود گردشگر بیشتر شده است.   UR - https://ges.razi.ac.ir/article_827.html L1 - https://ges.razi.ac.ir/article_827_66c3032f15219c4c4e0a03e51d62268a.pdf ER -